isha ngatërruar pëllumbesha ime
kisha gabuar
ndoqa yjet nëpër pyll
ndoqa hënën nëpër gethet e lisave…

në mëngjes duhet të isha tek ty pëllumbësha ime
në mëngjes duhet të isha tek ty…
isha ngatërruar pëllumbesha ime
kisha gabuar

shpresova se deti ishte qielli i kësaj nate
dhe hyra në det nga nxehtësia e botës
duke kërkuar mëngjesin
yjet e vesës ishin sytë e tu
nxehtësia e botës ishte afshi yt
fustani i gjelbër deti ishte bluza jote
zemra ku qe
ku qe zemra
kërkoja shtëpinë e saj nëpër natë

ajo flinte në breg
unë kërkoja në det