U bënë plot pesë vite,
që kam një biçikletë.
Ajo më shoqëron
në të përditshmen jetë.

Kur e lë të lidhur
dhe diku larg unë ik.
Ajo aty më pret
si një qen besnik.

Nganjëherë atë
nuk e trajtoj mirë.
Kur në shi e lë
deri në të gdhirë.

Gjatë gjithë ditës,
me mua shumë vrapon.
Biçikleta ime,
oh, sa më gëzon!

Prandaj nuk rri dot,
ty pa të uruar:
Biçikletë e dashur,
Ti qofsh e bekuar!