Çfarë etjeje ta thau trupin
e shpirtin Ty,
që etjet tona të shuash!

Çfarë plagësh
mbi Ty rënduan,
që plagët tona t’i shërosh!

Ç’braktisje të njerëzve
e të Hyjit provove,
që ne nga çdo braktisje të ishim të lirë!

O Jezusi im!
Përtej xhamave të Kishave,
përtej dyerve të mbyllura

të shoh Ty,
që vazhdon akoma,
të kesh etje dhe uri për shpirtra.

Të lutem më përdor,
ashtu siç di dhe siç do Ti,
që Etjen tënde të shenjtë të shuaj!

Ndiej thellë një nevojë:
me Ty në Kryq të rri
e Të të ngushëlloj pakëz.

Rrahjet e Zemrës Sate të ndiej
e pastaj,
ku të duash Ti të shkoj!