N'lindje t'kontinentit vjetër,
vendlinje e reve t'zeza,
e gjallesë morrat e kuq,
që vrapun mi Karpate egër,
t'u nxi qiellin e kaltër nër breza.

T'u luftu me kaltërsinë,
t'u vra zogjt n'fluturim,
me breshnin e akullt t'nximë,
t'u vra gjithçka n'lulzim.

Mbrriti gjer n'brigjet Adriatikase,
shënrru n'uragan breshni t'pamshirë,
t'u vra zogjt n'udht kaltërsie,
e lulet n'lulzim,
t'u lan pas vetëm morra t'kuq t'pshtirë,
gjema e vargoj trashëgim.

Ni ditë kaltërsia triumfoj,
mi retë e zeza, breshnin e uraganin.
Për t'liru diellin e perendimit luftoj,
pri morrave t'kuq e breshnit t'nxim.

Morrat e kuq, gjembaçët, e vargojt,
riciklohen kur kthehen retë e zeza,
pjellë e djallit, edhe n'zjarm mbijetojn,
ndaj duhet t'jemi vigjilent nër breza.