Venlinja ime,
Shtri nër luginë,
u thotë rrezeve,
edhe unë ndrijë.

U thotë erërave,
nuk mund t'më ngrini.
U thotë reve,
nuk mund t'më nxini.

Vendlindja ime,
këtu unë mësova,
këtu shoh anrra intime,
këtu unë dashurova.

Këtu menja ime,
fluturon me zogjt,
këtu zemra ime,
rreh edhe ma fort.

Venlinja ime
me male rrethu,
me krytë sipër reve,
me diellin tu kuvenu.

Mes për mes lumi,
rrjedh tu kaltru.
Nëpër luginë flladi,
vrapon tu vallzu.

Djemt porsi yje,
trima e t'kuvenit.
Fluturojn nër pyje,
me i dal zot venit.

Cucat sy bojëqiellta,
vrapojn bashkë me erën,
nëpër lëndina t'blerta,
tuj prit pranverën.