Kur kombi ende lëngonte
nan hijen osmane.
N'Shkup,
n'zemër t'Dardanisë
n'kullën e Kol Bojaxhiut
në një djep t'lashtë,
Zoti frymoj një engjëll.
Lindi Gonxhe Bojaxhi,
Shejtnesha e Globit,
Nana e njerzimit,
lartësimi i kombit t'saj,
Nana Terezë.

Bota gjëmonte nan ulurimat e luftnave,
jetët kositeshin pa dallim,
pa mëshirë.

Ku shkeli kama e Nobelistes shqiptare
e Shejtneshës Nana Terezë.
Ndalej lufta,
paqja merrte firmë,
shpresa ndizte dritë.

Nana e botës
me gjak shqiptari,
me trup t'vogë,
por me zemërn sa oqeani.

Nana e botës,
Shejtnesha Tereze,
shqiptarja që shëroj plagët e njerzimit,
që i dha globit paqe,
që lartësoi një komb,
duke u bërë vetë shenjtëri.