Dita është me lot
Për dashninë e humbur, nëpër tradhti
Të mbetur pa Zot
I lutemi jermisë, sikur robërit diellit liri
Nga robëria e kërkojmë fatin e i besojmë shpresës
Shtigjeve të mbetura, ndër kufinjtë, ku na rri, krenaria
Hamë bukën e vdekjes, shkelim, nëpër syt’e besës
Me gjuhën e guximit, themi: sa e madhe është Shipnia
Si YlIliria, mbetur nën hirin e harresës e t’kujtesës
Dita është me lot
Fisnikët e humbur, ecin nëpër tradhti
Të mbetur pa Zot
Si shqiponjat e tërbuara n’qiellin Ylliri.