Ecim rrugëve, të Yllirisë
Me ëndrrat e shpresës, për bashkim e fitore
Sikur nepërka e tradhtisë
Rrugëtarë të pa vdekshëm, si kokat shtatore
Përtej qëndresës e përtej fjalës së thënë besë
Nëpër udhëkryqet, fe e komb, ku harrojmë pse jetojmë
Përtej gjuhës së nanës, që nuk do më shpresë
Nëpër ardhmëritë të moteve, kur këngë lirie, këndojmë
Ecim rrugëve, të Yllirisë
Prej cilës kohë, as vetë se dimë e thotë vet toka
Sikur nepërka e tradhtisë
Prej kur u betuam: besa-besë: për vdekje t’kota.