Një mik i mirë
nuk ikën si hije
pa fjalë, pa zë,
me nota mërzie,

Se di ç`u bë!
se di nga iku!
pa thën agjë,
miqësin e fiku.

Ç`pati vallë?
ç`fal e përzuri
si veriu iku ...
ç`erë e shkundi !

Një kafe të zezë,
dy çapa buk..,
ca fjalë pa thën,
ngelet, tek, tuk,

Një mik i mirë
e ruan miqësinë
nga fjalët tymënaj
s`merr ''arratinë''

''Kështu më than?
ma bëri miku''
la sofrën shtruar,
krisi dhe iku ...
`
Ruaju nga miku,
se t`bën hatan''
mos u ruaj nga i ligu,
se i njef surranë,
`
Miqësia e vërtetë
frymumon çiltërsi,
s`ka fryrje, në vesh,
ç`thash unë, ç`the ti,
`
Kur thua mik,
kë thën gjithça,
miku është ashik'
në zemër të mba,
`
Një mik i mirë
lartësohet si lisi
nga fjalët pa fre..
s`përmbyset si plisi !
`
Kështu dëgjova''
me sy, se kam parë,
por kur e takova,
ngela pa fjalë ...!!