Nuk jam fare simpatizant i monarkisë,
as i socializmit klasor të proletarëve,
por e vërteta e qeverimit të Shqipërisë,
duhet bërë e qartë, para shqiptarëve:

Mbretërinë këtu e stigmatizuan partitë,
ndonëse në dhjetë vjet bëri rrugët rurale,
ngriti shtetin, ndërtoi gjithë ministritë,
çeli shkollat dhe të famshmen Normale.

Rrogën më të madhe, ia dha xhandarit,
të mbante rregullin, i vetëm në krahinë,
pas tij, florinjtë ia pagoi arsimtarit,
të çonte në male bukurshkrimin, diturinë.

Vlerën e lekut, të atij shteti të ri,
nuk e arriti më pas, asnjë sistem tjetër,
asokohe blihej, me një napolon flori,
një kuintal grurë, me një copë letër.

Zgjidhej ministër, i diplomuari jashtë,
punës i gjendej njeriu, jo njeriut punë.
S’bëhej administrata mullar me kashtë,
ku s’gjen gjilpërën, që qep halle shumë.

Përsosi ligjet e forta të mbretërisë,
me shëmbëllim identik ndërkombëtar,
bëri të zbatuar, çdo nen të drejtësisë,
me kushtetutën e parë të shtetit shqiptar.

Hajduti e krimineli, vareshin në litar,
te trekëmbëshi ngritur në mes të sheshit
dhe thirrej gjithë populli, për t’i parë,
që t’i bëhej mësim, çdo syri e veshi.

Të mos vjedhë tjetri, thesarin prej ari,
të dalë nga hekurat, të vjedhë sërish;
Të vrasë një skuadër policie, vrastari,
t’i hiqen prangat, t’i shërbejë bashkisë.

Të mos përdhunojë vajzat plakaruqi,
duke qenë punonjës brenda në shkollë,
të heshtin mure e kolona, vet drejtuesi,
derisa të zbulojë veten, gjarpri bollë…

Ne jemi të gjithë, për demokracinë,
për erën e lirisë së plotë Perëndimore,
por jo pas Kanunit, të kemi Babiloninë,
rrumpallë, në troje traditash arbërore!…