Pardje mbylla dyert e atmosferës internetike,
vrarë egërsisht nga fryma e gojëndyrit injorant,
që priste në shtegun e bisedimeve, mes miqve,
të ndotë hapësirën e komunikimit intelektual.

Më goditi befas grahma kalbëzimit të tharrtë,
me stuhinë e plehrave, nga fjalori i tij banal,
të cilin liria e fjalës, mundëson të ngrihet lart,
për të goditur verbtas, pa ndonjë shkak e hall.

Dhe kur e fryma e këtij injorantit të shpërfillur,
arrin temperaturat e vorbullimit fshikullues,
bëhet uragan, të marrë përpara njerëz të ditur,
të kënaq veten me trazirë pështjellimi argëtues.

Të dhunojë faqet internetit, me emra, foto boshe,
të çeli pasuordet intime, të publikojë pornografi,
të fyej meshkuj, të provokojë femra të çdo moshe,
të shkeli çdo të drejtë njerëzore, të preki çdo liri

Dihet, se zhvillimi i homosapiensit të avancës,
s’mund të kthehet prapa, tek errektusit zvarranik,
Mirëpo, kur do arrijnë frymëqelburit e injorancës,
të barazohen me intelektin e qytetëruar logjik?…

Kur do formohen me kulturë njerëzore të plotë,
për tu ndarë përfundimisht nga kafshëria e tyre,
të arrijnë nivelin e trurit të pjekur, që kërkohet sot,
jo veç mjekër e mustaqe, me lesh-mode fytyre?…