S'e di ku jam në brigje të mjegullta
unë që u rrita’-në buzëshijen e kripës;
kam mall për detin magjiplotë që ish i vetmi,
i lejuar të me prekte çdo gjë, gjatë natës dhe ditës.

Kam humbur nëpër udhë që s’janë të miat,
që nuk i di, e kurrë s'do t'i njoh,
në këtë prag vjeshte...

Gjethet bien dhe unë e ty luajmë me to..