Në bredhin e Krishtlindjeve, ngjyrat zjarrmojnë,
Ndersa jashtë terbon marrezi e eres,
Oxhaku te pret ndezur sikur shpirti im,
Te te shoh malluar tek pragu I deres.

Qirinjtë kur I ndeza, u dhash shpirt dhe u luta,
Mëngjeset që vijnë, bashkë ti presim,
U luta, dhe gotën e veres ktheva me fund
Jetën ta gëzojmë deri sa të vdesim.

Në pakon që të pret, poshtë pemës,
Mbështolla e lumtur zemrën plot kujdes,
Dhe gjumi me morri, u takuam ne enderr,
Me ca puthje me zgjoje ne mengjes.

Une lumturohesha, si fëmija për një lodër,
Ishe, dhurata e shpirtit për Vitin e Ri,
Një ëngjëll me shkel synë, disi embel,
Por s'ënkam në ënderr, për çudi.

Në krahë të dashurisë, më merr,
Në mollëza pak rozë më ka rënë,
Në gjoksin tënd të ngrohtë, më afro,
Dhe buzët mbi buzë, të vëmë.