Qyteti im mbete mall i zgjuar,
Me këmbë fëmije ta brodha ç'do cep,
Dhe gurët e rrugës i kishe të çmuar,
Tek ti dhe ylberët kishin tjetër jetë.

Natën ma shtroje me ëndrra përrallash,
Me ditë të diellta mëngjesit m'i zgjoje,
Unë ndrija si hënëz e re qiellit tënd,
Ashtu sikur ti dëshiroje.

Qyteti im me zëra të dashur,
Me njerëzit plot halle por të mëdhenj,
Të lash kurbetit e humba përfare,
Shpirti m'lëngoi me lotët përrenj.

Ti Fier im i dashur si një baba,
Me zemër e krahë të hapur më pret,
"Pa atdhe je gjithmonë një fukara",
E mësova këtë në kurbet.