Erinda Medolli
Prindërit
Një dashuri e pa shtirë
Në majë të botës të shkosh,
Kushedi sa male të kalosh!
Askush nuk do të dojë më mirë,
Mirësinë nuk ma dha askush
Por në zemrën time Ata e kanë mbirë.
Në të gjitha përpjetat e jetëst ec,
Dhe rrugën mos e ndjesh të vështirë!
Dashuri që mirësinë rrezaton
S’të le asnjëherë vetëm,
Në gjirin e saj të shtrëngon,
Edhe kur mërzia ta mbyt jetën!
Dashurinë që prej jush e kam marrë
Në askush tjetër s’e gjej,
Jam e lumtur dhe unë në këtë botë,
Kur pranë vetes, ëmbël, ju ndjej.
Në majë të botës të shkosh,
Kushedi sa male të kalosh!
Askush nuk do të dojë më mirë,
Mirësinë nuk ma dha askush
Por në zemrën time Ata e kanë mbirë.
Në të gjitha përpjetat e jetëst ec,
Dhe rrugën mos e ndjesh të vështirë!
Dashuri që mirësinë rrezaton
S’të le asnjëherë vetëm,
Në gjirin e saj të shtrëngon,
Edhe kur mërzia ta mbyt jetën!
Dashurinë që prej jush e kam marrë
Në askush tjetër s’e gjej,
Jam e lumtur dhe unë në këtë botë,
Kur pranë vetes, ëmbël, ju ndjej.
Komente 0