Lulet nuk po më falin as ngjyrë, as erë,
Si mund të më japin, ato i mbyllin petalet,
Sapo më shikojnë me maskë në hundë si derr,
As zogjtë nuk bëjnë vizita n` pravaze..

Dallëndyshet i anulluan biletat e udhëtimit,
Bosh kanë mbetur foletë në ballkone,
Si gropza të zeza, , oh si arkivole,
të thara nga ngricat e dimnave..

Zëra femijësh nuk dëgjoj në udhë,
Lagja më tremb me këtë qetsi mortore,
këso fantakrizash jeta ime s` njohu kurrë,
dhe pse dyzet mote, kaluam në darë diktatore..

Jeta jonë do të shkruhet pa një pranverë,
Pranvera e shkretuar, e manguar, pa zemër në kraheror,
Si mundet që kryeministri nuk u ndal këtë herë,
Ta shtyjë pranverën për në muajin shtator!!

Vit pa pranverë! Gjën zemër pa pranverë,
Por e sivjetmja është në ethe ankëthi,
Askush nuk e din, si ta thotë s` e gjën,
Kur do të vijë stina të lulëzojë lule gomari..

Rrugës të largohen sikur shejtanit,
Buzëgaz në buzë kuqe kam muaj s` kam parë,
Nxitojnë njerëzia, nga farmacia te dera e dyqanit,
në heshte apokaliptike po hyn dhe ky Maj!