>
LETERSISHQIP
Fran Ukcama

Një, Dashnia, Pika E Lotit

Gjithë sa pamë, gjithë sa shijuam,
Gjithë sa jetën e jetuam,
Gjithë dashni e papreruem,
Nuk gjën fjalë për të përshkruar,
Nuk del kohë për ta peshuar,
Nuk më del vetja I plaguar.

Krejt çka kishim, shpirti, zjarri
Krejt çka rrugës solli fati,
Krejt i mbollëm brenda shtati..
Tash si dy pelikaj zbardhun,
Tash mbi shelg në qiell të hapun,
Tash udhe masim për parajsën..

Mbyllun burgut err e terr,
Mbylluun jetës si në ferr,
Mbyllun si violinë pa tel..
Vetmia na ra n` pleqni,
Vetmia si shkambi I zi,
Vetmi muri, unë edhe ti..

I flas murit gjegjë nuk jep,
I flas jetës mbetun në cep,
I flas shpirtit, n` prag e s` del.
Bardhë e rrudhë, mbet rini,
Bardhë dhe andërra që kam në gji,
Bardhë mbet mollë- nji dashuni!

Njëmijë zana, një mijë orë,
Njëmijë flutuna dashurore
Njëmijë shkruar në fletore..
Një mbet tek votra e trollit,
Një dje e në ditë të sotit,
Një, dashni si pika e lotit..