Stërmundim, vuajtje e lodhje pa mbarim,
Ka sot shekulli, që ecën drejt shkatërrimit...
Mërzitet e dëshpërohet deri në amshim,
Nga shëmtitë agresive që lëndojnë njerëzinë.

E kaplon nervozizmi, hipertensioni,
Deri në zhgënjim të ekzistencës!
Kur i varet në sy buzëqeshja e gënjeshtërt,
Pështiroset nga mashtrimet e eunukëve...

Për çdo ditënatë, e hirtë kjo përditshmëri
Jeta, Uni, ku...nuk e di, nuk e di...