Mbijetesa mbetet rendi i ditës
Si neveri zymtake e jetës
Në lojën e katastrofës
Mes botës reale e përrallores imagjinare
Ku ashpërsia shfaqet si simptoma
Më shqetësuese e degradimit
Të ndërgjegjes së muzgët të jorealitetit
Në iluzionin parajsor të universit të mbyllur
Në burgun e vetvetes pas një muri qelqi
Për grishje të së ardhmes.