"...plotësoj në trupin tim
çka u mungon mundimeve të Krishtit...". (Kol. 1, 24)

Jezusi nuk e kërkoi dhimbjen,
as nuk e deshi atë,
por, duke e pranuar me dashuri
e shëlboi mbarë botën.

Do të pranoj si Ai
çdo dhimbje me dashuri
duke u bashkuar
me dhimbjen e Tij,
që në të gjitha ditët e jetës sime,
të shpërndaj pak paqe e lumturi,
sepse dhimbja e pranuar dhe e kapërcyer
është si ari i kulluar
dhe sjell shpëtim e liri.