Vëllezërve Lekës e Bardhokut
me rastin e martesës së tyre: 19 e 20 shtator 1993

Sa jam i kënaqur,
shpirti seç më gëzohet.
Sepse në këtë ditë,
vëllai im martohet.

Të kemi hare,
të gëzojmë këtë ditë.
Se dhëndrin kemi Bardh
e nusen kemi Dritë.

Kënaqem kur shoh,
nusen kaq të bukur,
e dhëndrin përkrah,
që rri si më i lumtur.

Pa shikoni nusen,
plot me hijeshi.
Flokët të gjatë,
sytë si rrush të zi.

Vetullat e holla,
trupin për merak.
Fytyrën të bukur,
si të ishte zambak.

Faqet porsi mollë,
e bukur me të vërtetë.
Punëtore sa s’ka,
si të ishte bletë.

Sa i mirë dhëndri,
artist me të vërtetë.
Qoftë me të mbara,
sa të ketë jetë!

Ndaj dhe kur e shoh,
gjithë këtë mrekulli.
Them: “U trashëgofshin!”,
“Paçin lumturi!”.

Gëzoni, o prindër,
gëzoni për fëmijët,
që porsi zambakë,
me vuajtje i rritët!

Të jeni të lumtur,
të gëzoni pa kufi,
për nusen punëtore,
për dhëndrin si flori!

Uroj në pafundësi,
çiftin e ri:
Pastë gjithmonë fat,
jetë me lumturi!

Për të gjithë jetën,
jetofshi të lumtur,
vëllai im i shtrenjtë,
me nusen e bukur!

O çifti i ri,
mbarë gjithmonë të shkoni,
që në këtë ditë
e gjer sa të jetoni!

Të jeni me besë,
ju them edhe vetë!
Lidhjen që e bëtë,
ta mbani përjetë!

Vëllai im i dashur,
jeta u shkoftë n’gëzime!
Nga vëlla Nikolini,
ke mijëra urime,
gjithnjë trashëgime!

O çifti i ri,
me të mira plot,
jetofshi të lumtur,
përjetë e mot!
Dhe qofshi të bekuar,
nga i madhi Zot!