Me urtinë e plakut e guximin djaloshar
Mund të hapësh rrugë të re për njerinë
Zemrën e drejtësisë t’a kesh gërshërë
Jetës që t’i shëmbëllesh me dashurinë

Kufijtë do të hapen kur urat hedh ylberi
Me ngjyra t’harmonizuara te njëra-tjetra
Nën këmbët e tyre do të rrjedhë gëzimi
Që flijime të reja mos të ketë kurrë bota

Lumi i kohës t’i rrjedhë jetës së vërtetë
Mos t’ketë të vrarè as frikë të mos ketë
Vajet e trishtimet të kthehen në këngë

Udhës s’ re të gjithë bashkë t’udhëtojnë
Plagët e luftës të lulëzojnë me dritë lirie
Bashkë do t’i mbyllim kufijtë e urrejtjeve.