Ka mbetur në vend pleqëria shqipe
Këndej dhe andej atdheut dy flamuj
Me qëndisma bukurie në udhë lufte
Të ndarë trimërie ilirisht me shekuj

Ka çue krye në vend djalëria shqipe
Nga froni ku qëndismat u ligjërojnë
Të zbresin të shkrihen në të vetmen
Në shpendin që në dy ngjyra vigjilon

Përshfaqet trimi trimërisht e hyjnor
I ligjëron kuvendit bukurinë e fjalës
Të shqipes nga epika dhe të sotmes

Mbushte sheshin kryetrimi nga lart
Të paçim përjetë o gjaku ynë diellor
Që na rrezaton sa herë kemi nevojë