Bijtë e bijat si dallëndyshe të ikën larg,
Ata që mbrëmjeve me ty kuvëndonin.
Dhe kur behareve ktheheshin prapë,
Atje, mes teje festonin.

Këto si gjethe ranë në heshtje,
Dhe ty të kam pas kur morëm rrugëtim.
Më shikon me dhimbje, me kureshtje,
Sikur më thua:- Ktheu, ktheu biri im!