Po flasë të vërtetën
Nuk po them mite,
Unë jam ai, që kam vekur:
Njëzetë e Dymijë Vite,

Unë jam ajo qenja njerëzore
Që presin për të më kapur,
Dita ditës nga frika Flejë
me njërin sy hapur,

Edhepse s'ka pasur Armë
Kanë ekzistuar Shpatat,
Ju më vratë dhe atëherë:
Kur u bënë Kryqëzatat,

"Paqësorët" flasin bukur
Kur dalin në foltore,
Po ata, më vranë njëherë
Në luftën e parë botërore,

Po ata që më vranë
Po ata dhe më mbytën,
Nuk mjafton që vdiqa në të parën
Por vdiqa dhe në të dytën,

Ç, 'kanë me mua të shkretin
Ç'kanë me mua të mjerin,
Nuk mjafton që më vranë
Por akoma e duan Hitlerin,

"Çliruesit e kombeve" të puthin butë
Në sipërfaqe të faqes,
Më vranë në Siri dhe Irak
Në emër të paqes?

E di që është e hidhur
Për tu thënë e Verteta,
S'ka gale pse më vrisni
Mjafton që ju të shisni F16'ta

Jeni ju po ata
Që të njëjtin zjarr e futët
Në Palestinë po vdes për ditë
Dhe ju, viktima reklamoni çifutët?!,

Jeni ju
Që të njëjtin zjarr e ndizni,
Dhe mua njëriun
Ditë për ditë po më vrisni,

Jeni ju që më ndaloni
Për të shprehur mendimet,
Më vratë përsëri
Duke i rritur çmimet,

Jeni ju që më vratë
Pa përdorur dhunë,
Se mi këputët shpresat
Dhe më latë pa punë,

Jeni ju që më vratë
Si gurëzimi me gurë,
Nga momenti që mi latë diplomat
Si korniza, varur në murë,

"Jeni ju që i doni kafshët"
Dhe bëni rrobe me lëkurën e ariut,
Më vratë duke më lënë analfabet
Në Korenë e veriut,

Dhe sa kohë akoma duhet
Që faturën, unë ta paguaj,
Kur më vratë në Hiroshima!
Dhe vdiqa për fajin tuaj,

"Jeni ju të civilizuarit"
"Që nuk keni as një huq",
U bërët komb duke na vrarë
Neve Indianët e kuq,

Jeni ju po ata
Me ide manjake,
Më vratë përsëri
Kur rrëzuat kullat binjake,

Dikush e harroj
E dikush, filloi Zotin ta lusi,
Ditë për për ditë unë po vdesë
Dhe po thonë: "Corona Virusi",

Një ditë do më lënë eshtrat
Dhe do të eci ngadale,
Përditë më vrisni me shpresën
Se: në pension do të dalë,

Kisha ëndrra i vogël
dhe vazhdova të rritem,
Kur mi morët të gjitha,
Më çuat aty: që vetë të vetëvritem!,

Sado shumë që të them
Prapë se prapë është pak!
Se nga sytë e mi nuk dalin më lotë
Por tani del gjak!

Dolën fjalë nga një zemër e butë
Që është bërë si hekur,
Nesër do të zgjohem diku tjetër
Përsëri për të vdekur!.

Tek Allahu është Drejtësia
Atë Ditë, kur ç'do libër do t'hapet,
Dhe në Ditën e Gjykimit
Aty lahen hesapet.