-skicë letrare-

Sa më shumë ju njoh, aq më shumë më cudisni ju shqiptarët – më tha Jani, pronari I kioskës " Everest", duke më ofruar gazetat e ditës.

-Ke ndonjë të vecantë?- e pyeta unë, -se ti je si mulliri i kafesë këtu, që kokrrat venë nga venë e këtu rrotullohen, vazhdova në pritje të " cudisë" së Jani Planopullos.

Dhe ai nisi të më tregonte:

"...Kam bërë cudi me një vajzë të bukur, aty tek të 18-tat. Vinte cdo ditë e lexonte gjithë titujt e gazetave. Nga një hetë ndalonte e lexonte më gjatë...E niste nga gazeta greke e mbaronte tek ato shqiptyaret...Në fillim nuk më bënte përshtypje, por ajo vazhdoi kështu me muaj...Cdo ditë e cdo ditë të nëjtën gjë: e niste nga gazeta greke e shtet më shtet mbetej tek gazeta shqiptare... Nuk mu durua dhe një ditë e pyes.

-Nga jeni ju zonjushë?

Ajo më pa drejt në sy dhe foli zë ëmbël.

-Nga Shqipëria!

Unë mbeta. Nuk prisja që gjithë ai portret bukurie të ishte shqiptare,

-Dini ndonjë gjuhë të huaj, vec greqishtes?-se greqishten e fliste më mirë sec e shkruajnë gazeta tona...

Ajo me delikatesë fluture, mori nga një gazetë, aty ku ishin dhe nisi të lexonte. Lexoi në fillim greqishten, pastaj në anglisht, frëngjisht, italisht e së fundi në gjuhën e saj të lindjes. Lexonte e qeshte me sy, se buzët i kishte të zëna, me ato gjuhë që mua më cuditën. Fjalët e saj mua më vinin në vesh me harmoninë e një kënge.

Iku, duke më përshëndetur në gjuhën e saj, sikur donte të më thoshte akoma.

" Jam shqiptare!"

Iku me flokët e verdha që i hidheshin mbi supe.

Dhe prej asaj dite nuk erdhi më.

Hë, ç’të mos çuditesh?! Sa më shumë ju njoh, aq më shumë më çudisni ju shqiptarët..."