Nëna thoshte: “Mos e kalo kufirin,
Jo çdo dëshirë është edhe mirëfilli.
Në jetë s’është mjaft të ndjekësh qejfin,
Duhet mendja, zemra... edhe pak disiplinitet

“Merri fjalët me kujdes, jo si erë,
Se një e thënë e keqe s’kthehet më në vlerë.
Mos i prit pemët pa u rritur mirë,
Durimi sjell fruta, jo vrulli i lirë.”

Thoshte: “Pastro dhomën, jo për mua, për ty.
Rregulli në shtëpi të rrit edhe brenda sy.”
“Mos gënje kurrë, as për gjë të vogël,
Se gënjeshtra rritet dhe të bëhet zogël.”

“Thuaj faleminderit, kërko falje kur duhet,
Kjo të bën njeri, s’mjafton veç ajo fjala ç’duhet.”
Dhe kur mërzitesha nga rregullat pa fund,
Nëna më qeshte: “Do më kujtosh një ditë në gjumë.”

Tani kur ndalem, e ndjej sa e drejtë,
Fjalët e saj janë udhë në çdo jetë.
Jo për të më lidhur, por për të më çliruar,
Nga rruga që të rrëzon, pa paralajmëruar