Hëna po thyhej tej në lumë,
si drapër në vështrim,
një spektër drite që veç di
të rend,
dashuria ime shtrirë në gjumin  tënd..

Retë si mendimet e mia, 0
hëna fort seç m'i shtyn,
të hapem si lypës e nën portë të rri,
oh ç'më shushate se mbart veç rini..

T'i kalon e unë kam mbetur,
më bën dritë t'i nga ç'do vend,
syri im, mbushet me lot,
tek vështroj unë syrin tënd..

Hënë moj gërshetë verdhë,
nga meraku tretë e zverdhë,
fytyrë zbuluar moj të rëntë pika,
kur të shoh nga poshtë si neon u fika..