Në shpirtin tim fle poezia,
E ndjek tek rritet, si më miklon,
Të dalë prej meje të ndjehet,
Në të tjerë njerëz të shkojë!

Kjo ndodh kur dhimbja më pushton
E zogjtë e shqetësimeve lëshohen,
Kumbojnë trishtimin mbi kraharor
Dhe ëndrrat seç më zgjohen!

Pse shkruaj, vallë, pse?
Por jo çdo sëmbim i zemrës,
Mund të thuhet me fjalë,
Nga larg ju mundet të shihni,
Majën e ajsbergut,
Dhimbjen time të bardhë!