Ujman, liqeni jem i vujtun
A po ki frigë i vogli jem jetim?!

Mue m’kanë lidhë kambë e duer
S’po mundena lirshëm
me ardhë me t’pa
me t‘përqafue
me shue kyt dhimbje
qi mezi shpirti po e mân

Si mi ki valët?
A t’asht turbullue uji?
A kanë ra gjethe mi tye?
Andrrat çfare i sheh?
Se ditët e netët i di

Mos u dorëzo Ujman!
Mos u shterr, qëndro!
Qesh i bukuri jem
dhe përmbi ty mos e le kand,
përbij’ n’dhimbt’ tua,
s’je urë
ti je nji plagë
i vujtuni jem i pafaj

... dhe kush don me t’rrëmbye
rrëmbeje Ujman!