Luljeta Lubovci
Për Ty O Prizren
Prizren im i bukur,
Ti qyteti im që të dua,
Ti që magjeps ditët dhe netët e mia,
Ti jeta e ëmbël e jetës sime,
Më ke parë të lindur para ca kohësh,
Në mos shumë kohë më parë,
Sa herë që më befason,
Ti ma mbështjell zemrën me kaq shumë lumturi,
Më mrekullon sytë me aq bukuri,
Më sjell butësi, urtësi dhe ëmbëlsi.
Sot jam krenare që jam bija juaj e vogël,
Sigurisht që nuk pretendoj të jem si disa nga poetët tanë më të mëdhenj,
Por çdo ditë përpiqem të ndaj pasionin tim për bukurinë tuaj hyjnore.
Unë do të mbetem gjithmonë besnike ndaj teje qyteti im i ëmbël,
I dashurisë dhe si ujërat e Lumbardhit tonë të bukur,
Do të kaloj nëpër kohë dhe do të shkoj larg në drejtim të oqeanit,
Dhe shpirti im do të avullojë,
Atje lart, dhe unë do të marr me vete mua gjithë këtë dashuri,
Që të kam dhënë gjatë gjithë jetës sime të vogël si poete e përulur
Ti qyteti im që të dua,
Ti që magjeps ditët dhe netët e mia,
Ti jeta e ëmbël e jetës sime,
Më ke parë të lindur para ca kohësh,
Në mos shumë kohë më parë,
Sa herë që më befason,
Ti ma mbështjell zemrën me kaq shumë lumturi,
Më mrekullon sytë me aq bukuri,
Më sjell butësi, urtësi dhe ëmbëlsi.
Sot jam krenare që jam bija juaj e vogël,
Sigurisht që nuk pretendoj të jem si disa nga poetët tanë më të mëdhenj,
Por çdo ditë përpiqem të ndaj pasionin tim për bukurinë tuaj hyjnore.
Unë do të mbetem gjithmonë besnike ndaj teje qyteti im i ëmbël,
I dashurisë dhe si ujërat e Lumbardhit tonë të bukur,
Do të kaloj nëpër kohë dhe do të shkoj larg në drejtim të oqeanit,
Dhe shpirti im do të avullojë,
Atje lart, dhe unë do të marr me vete mua gjithë këtë dashuri,
Që të kam dhënë gjatë gjithë jetës sime të vogël si poete e përulur
Komente 0