Një ditë do të shkoj atje lart
Të gjitha këto fjalë do t'i marr me vete,
Do të heq atë që ishte më e bukura
Ata do të shërojnë sëmundjet e mia për përjetësinë.
Ndoshta nuk isha më e mira
Por kam dhënë gjithmonë me zemër,
Doja të mbillja lumturinë rreth meje
Unë do të kërkoj falje për të gjitha gabimet e mia.
Ndoshta nuk kam ditur kurrë të dua
E megjithatë vërtetë dhashë gjithçka,
Zemrën time ta jap me pastërti
Ai gjithmonë jepte me sinqeritet.
Unë jap jetën time sepse jam dashuri
Unë do ta jap këtë dashuri përgjithmonë,
Unë jam si ajo kapitenia e detit
Është pas jetës që vrapoj ditë pas dite.
Sot me dhemb shpirti
Dhe zemra më rrjedh gjak,
Nuk mund ta humbas atë që është i imi.
Do të pres që ai të kthehet tek unë.
Jeta përbëhet nga lumturia
Ai që shkon drejt e në zemër
Ai i largon të gjitha fatkeqësitë
Ai dashuron pa asnjë inat.