Ndoshta ngopur, ndoshta velur
Rrotull syrin nëpër vite
Këmbë - këmbë nëpër natë
Futur fushës poetike...
Si sonambul në kërkim
Ku i kam lulet e mia?...
Disa fjetur, disa zgjuar
S’di, pse ca,nuk po i njihja?!...
Ja – jaaa... qendrës dashuria
Flakëz - flakëz...si pishtar
Trupa dy e zemër një
Fushën kishin ndezur zjarr...
Hidhërimi goxha vend
Tendën porsi shtrat hardhie
Mos më shiko me dyshim
Kam dhe unë dozë bukurie...
Vrtyt e vlera njerëzore
Vargut litar rehatuar
Pa limit dhe mirësia
Në sofrën e tyre shtruar...
Guximi dhe trimëria
Frymthithje nga mëmëdheu
Gjerbur me qumshtin e gjirit
Foshnjeza që porsa leu...
Eh, sa lule flladëzojnë
Simfoni e kësaj fushe
Dallgë, plagë, shkëmbsizifi
Dhe ndonjë qafëzim gushe...
Me shpirtin e tejngarkuar
Supin mbështes pas një peme
Thash, sekretin që mbaj brenda
Pse mos t’ia lë një katrene?...
Frik’se.., nuk më arrin koha
Për këtë ngarkesë magjike
Peng i pengut do t’më mbetet...
Po, s’pa dritën poetike!...