Atdheu im!
I mrujtun me tharm gjaku,
nër shekuj e mijëvjeçarë.
I pjekun n'furrë t'luftnave,
me shqipen roje te pragu,
krenari për çdo shqiptarë.

Atdheu im!
Mete jetim,
me bijë e bija,
si zotni,
e si zoja,
por t'tretun larg,
larg n'mërgim.

Atdheu im!
Mete vartës,
i ni dimni t'gjatë,
ku pranverën,
po t'a vonojn
pleqt e plakat,
zogjt e mllijat,
që këtu metën,
me ferrat e dëllijat.

Atdheu im!
Venat n'trup po t'i presin,
për t'pi edhe gjakun.
Pjesë, pjesë po t'shesin,
pa t'a pagu kurrë hakun.

Atdheu im!
N'ven t'shahut politik,
që luhet për pushtetin,
ata po luajn ping-pong,
me ty atdhe, e po t'vjedhin.
T'da ditën veç me fjalë,
e natën s'bashku po t'rrjepin,
edhe shpirtin për t'a marrë.

Atdheu im!
Gjama jote, po mytet,
nan thunrat e gomarve,
që po mahen n'pushtet,
me pare gjaku t'armiqëve.

Atdheu im!
Gjama jote ni ditë,
edhe qiejt do t' i prekin.
Për t'shkarku stuhitë,
që kët dimën t'na hjekin.