Duhma e kuqe le stepave moskovite,
me drapënçekan shtypi e preu,
me dorë t'shqiptarëve, shqiptarë elite,
pleq, plaka, gra nëna me fmi për gjiu,
për t'shrranjos elitën e ksaj Shqipnie.

Jan t'gatu si buka e mrume,
me tharmin e palcës atdheut,
që bi nga kjo tokë e bekume,
për t'majt gjallë shpirtin e njeriut,
nga fara nër breza e zgjedhme.

Nër venat tyne jetëdhanse lëvrinë,
gjaku i pastër i tharmit t'ksaj toke,
gatu n'zemrat tyne prush për lirinë.
Mrujtun n'tharmim gjak i dëshmorve,
që nër shekuj gdhenën fjalën shqipe.

Jan flatëra t'shqipes tonë t'flamurit,
le e rrit n'malet, fushat e shkrepat,
t'ksaj toke t'qnis me murana t'burrit,
ku nanat si shqipe vigjilojn mbi djepat.