N'kët mëngjes t'athët,
i vetëm zgjohem
me zemër të zbrazët,
me gotën plot,
e sytë t'myt n'lot.
Pa u ndie ti u largove,
si fluturat e funvjeshtës.
Mu m'le n'rrnojat vetmisë,
e n'tjetër zemër ti po pushon,
n'tjetër shtrat argtohesh si e shpisë,
aty ku ke lidh spinën e dashtnisë.

Njehem i trishtu,
kur përfytyroj
n'kaçurelat t'tu,
t'futuna t'tjera durë.
N'sytë e tu
tjetër vështrim.
N'buzët e tua,
t'tjera buzë,
e unë mytem,
mytem n'got t'trishtimit,
t'mushun me shpuzë.