O vajz’ të përgjëroj mos u largo!
Nga bukuria jote i ngashënjyer
Ky shpirti flakë u ndez e mos harro
Dhe n’gjumë, për ty, fshan i mallëngjyer.

Sa her’ të shoh… flut’roj i ngazëllyer!
Ndaj mos më mbaj mëri! Mos e lëndo
Një zemër që reg’tin copash… e thyer
E tek jep shpirt, ofshan “s’ka si ajo”!

Me mua o vashë në mëkat mos hyrë,
Se s’ka burim o krua a liqen
Të japë imazhin tënd! Nuk ka pasqyrë!

Ti veç te vargu im vetveten gjen:
Aty e sheh të bukurën fytyrë,
Këndon sonetin tim e rrëzëllen.