Më ra dhe mua në dorë një letër
në fakt një tekst i shkruar në tjetër kohë,
ku mes maleve të Francës kërkohej shpëtimi
dhe pena shkruante me duar të grishta
rrëfente
jo për ata që vdisnin nga ethet
por për jetën si ngrihej mbi harqe të kryqëzuara
tek zbriste si dritë pëmbi tokë
e zotëronte mëngjeset e çelura për çdo ditë.

Sot tjetër kohë erdhi tinëzisht
me shqetësime dhe bebëza të frikësuara,
që fshihet pas maskave të shpëtimit nga vetja
izoluar prangave të mikrobit
kufijve të një banese që ka për qiell tavanin
dhe për horizont një kopësht çuditërisht të lulëzuar stinës,
ndërsa kjo letër kumbon ende në vesh
si pasthirrmë, e asaj që u shkrua…!