Marr rrugë e shkoj, të t'i mbysja te lumi,
Një thes gryklidhur, plot me ëndrra nate;
Por, dhe syhaptas, njësoj si ëndrra gjumi,
M'lëvrikan syçelë, nën hijen e kësaj vape...

Ndërroj mendje...lë ëndrrën të lirë si zog,
Le t'jetë si të jetë, zog dite, apo zog nate;
Pa cicërimë shpirti, do shkretohej kjo Botë,
...Edhe tani më bën ciu, tek po rrufis kafe!