Babain shumë herë e kisha parë,
të rriste misrin, thekrën, grurin,
çdo ditë i shtohej një rrudhë në ballë,
dhe rrudhat thoshte janë për burrin.
 
Çdo pikë uji e çonte te bima,
herë vetëm e herë bashkë me shiun,
dhe të lidhej dhe t'i mbahej fryma,
dhe lodhja-thoshte-është për njeriun.
 
Ndodhte shpesh, në shtëpi kur kthehej,
të qeshte shtëpia e tëra,
nga fryt i punës niste të dehej,
dhe thoshte "Aq sa munda, bëra".