Kur bota zemërimin mbi ne shfryu
Ti gjithmonë je mbështetur tek unë,
Zemra jote si dimër s'ngriu
Por buzëqeshte dhe më shumë.

Kur të tjerët mendonin, se ne s'bejmë më
Për njeri-tjetrin, ti dhe unë
Por ne flisnim me një zë
Të shtonim dashurinë dhe më shumë.