Atë ditë retë shtrydhnin shi
e vetëtimat si gjilpërë shponin ajrin jasht.
Vendi im i vjetër dhe i ri
çdo urrejtje kthente mbrapsht.

I tillë është vendi im
i butë, por dhe i sertë.
Sa herë që për të bëja hartim
do merrja notën dhjetë.

Koha shtrydhte retë si peshqirë, diku
e vetëtimat digjeshin si zjarre brenda.
Vendi im përsëriste:"Jam këtu"
si fjalë dashurie, të pathëna.