ZOGU!
 
Një zog dikush e goditi me gurë,
Dhe njerin krah i'a theu,
- Eja, eja, - i thashë, mbështetu te unë,
Dhe dhimbje më pak ndjeu.
 
Goditën mbi zogun pa mëshirë,
Mbi një të pafajshëm krejt,
Bëni o njerëz, bëni mirë,
Se dhe me një fjalë, tjetrin e vret.
 
E goditën një zog të pa mbrojtur,
Dhe për këtë s'e vranë mendjën shumë,
Zogu si njeriu shikonte ndrojtur,
Si të donte ndihmë nga unë.
 
Një zog dikush e goditi me gurë,
Dhe njërin krah i'a theu,
- Eja, eja, - i thashë, mbështetu te unë,
Dhe dhimbje më pak ndjeu.