Kjo jetë kaq e bukur,
Dikush luan,
Dikush përqafon,
Lot gëzimi dikush nxjerr,
Por….
Ka dhe të tjerë…

Ka të mërzitur,
Të lënduar e t’sforcuar,
Të tretur nga e zeza e jetës,
Ka një anë,
Por që ekziston,
nuk ja mbushim dot mendjen vehtes.

Ka një anë enigëm,
Shumë kanë shkuar atje,
Por nga atje kanë dalë pak vetë….
Është një anë e jetës,
Ku zor se të del shpirti gjallë,
Është ajo anë e jetës,
Që gjithmonë një pjesë të zemrës peng ta mban..