Fati më pruri të të kem fare pranë, Helen,
Por unë Parid s’u bëra kurrë.
Ndonëse bukuria jote ma bënte me sy,
Trojën s’desha ta rrënoj.
E desha më shumë se ty.

Në paradhoma të ftohta të njoha, Helen.
Në zyra me portrete presidentësh.
Po në motele kurrë s’u gjendëm ne të dy.
Dhe pse të ëndërrova të ylltë,
Trojën e desha më shumë se ty.