Një emër të bukur,
Shkolla jonë fillore,
Vëllazërim Bashkim,
Fjalë madhështore.

Një godinë e bukur,
Qëndron lart për ne,
Është arti i fillimit,
Edukatorët pranë i ke.

Hapat e para i morëm,
A,B,C’në ta shqiptojmë,
Të shkruajmë dhe lexojmë,
Ç'do frikë ta përballojmë.

Në klasë ku urtësia,
Lulëzoi qëndrimin tonë,
Arsimtarë, edukatorë,
Të gatshëm si gjithmonë.

Mbështetës të bekuar,
Udhëzues që na prinë,
Si nëna dhe babai,
Na dhuruan mençurinë.

Gjithmon morën kohën,
Për me dhën udhëzim,
Mësimeve të vështira,
Ju dhanë shumë kuptim.

Mësimet që na mësuat,
Me fjalë na udhëzuat,
Për rrugën e jetës,
Gjithnjë na frymëzuat.

Në klasat e kujtimeve,
Rrjedhur nga njohuria,
Jehonë e së shkuarës,
T'frymëzuar nga dituria.

Pra, këtu është edukatori,
I fortë dhe i vërtetë,
Zhvilluan shumë mëndje,
Si zogjtë kur hapin fletë.

Në koridoret e gjata,
Ushtonte jehonë rinore,
Shoqëri bashkimi,
Dashuri vëllezërore.

Mbushur me kujtime,
Që në zemër i mbajmë,
Kapitulli jetës sonë,
Me gjithkë e ndajmë.

Secili prej tyre, unik,
Ndezur si një shkëndi,
Jetën e tyre kushtuar,
Nxënësve për dituri.

Bankat në cdo klasë,
Kanë shumë histori,
I mbajnë si sekret,
Me dhimbje për cdo nji.

Të gjithë edukatorëve,
U themi me gojën plotë,
Kudo që jemi shpërndarë,
Dhe, ata që jemi ne sotë.

Në librin e jetës,
Udhëzimet i kujtojmë,
Falemderit edukatorë,
Të dashur përgjithmonë.

Kjo është shkolla jonë,
Godinë, që kemi shumë mall,
Shtigjet që i kemi kaluar,
Kujtimet kanë mbetur thesar.