Loti i shpirtit më zbret si valë,
më ndez fort, më shtrydh një mall,
nga larg më vjen, se di ç'farë kam,
nuk është ëndërr, nuk di ku jam..!

Flet me hënën a me m'u sedi,
flas me veten andej je ti,
jeta më shkundi po unë s'të lash,
zëri më humbi me vehte  flas..!

Në gjumë më vjen ai zë i butë,
më lidh sytë më ndezën trutë..,
stuhi dhembje e pa shëruar..
s'di jam gjallë a kam mbaruar..!

Nga larg më vjen ai zëri tënd,
pse gjithë jetën po më dhemb,
pa ty netët zvarritem ngathtë,
mu thy copë, veç krahu i djathtë..!

Dikush mori kujtimet e mbyllura
në valixhe i mbyll pastaj,
me çelësa të humbur nga ç'menduritë,
jeta rënduar më vjen andaj..!