Rrodhi jeta n'mote,
e nër mijëvjeçarë,
e kësaj dreq bote,
me grabitqarë.

Leu njeriu lakuriq,
me men, kam e dur.
E i etun për pare vdiq,
edhe pse i pat dikurë.

Mot mas moti
ecëm tu nxanë.
Shumë kot s'koti,
veç mish i gjallë.

Menjet e nrituna
lindën virtualen.
Noshta t'pa dituna
grabitën at' realen.

T'gjithë po i turren,
n'android, e ajfon.
T'gjith po filmohen,
nga çdo pozicion.

Për ca klikime,
pak ma tepër.
Po shkojnë thërrime
t'ritë n'botën tjetër.

Njerzimi etshëm
veç për pare.
Lufton dhe veten,
e s'i vjen marre.

Shet gjithçka,
deri edhe vehten.
Për ni dorë para,
që bashkë do treten.