E dua paqen në botë.
Në shpirt duhet patur kopësht dashurie,
por është e vështirë që të gjithë njerëzve tu japësh...shpjegim
se çfarë është dashuria,
shpresa mirësia, miqësia dhe bukuria e shpirtit.
Sapo hap sytë në agim filloj me lutje e meditim
për paqe e dashuri në botë.
Për fëmijet me aftësi të kufizuara e për fëmijët autik për fëmijë jetimër e fëmijë të sëmurë.
Po të shikosh me vështrim në botë ka shumë fëmijë që vuajnë me sëmundje të ndryshme.
Disa kanë sëmundje të pashërueshme
disa kanë prerë gjymtyrët,
disa janë autikë,disa të sëmurë mendorë,disa vuajnë nga varfëria,disa kanë humbur shikimin.
Këto janë dhimbje që mbeten gozhdë në zemrën e ç'do njeriu që di të vlersojë dashurinë njerëzore.
Unë dua të jem një nënë dhe gjyshe që përqafon dhimbjet e këtyre fëmijëve..
qoftë fizikishtë apo shpirtërishtë.
Unë e ndiej ç"do dhimbje që sapo preka më lartë si dhimbjen time..
...që kur sëmuresh do prekjen e ngrohtë të nënës.
Por nëna nuk është gjithmonë pranë nesh,
disave u mungon,disa i kanë largë,disa si kanë mundësitë të venë në ç"do moment tek nëna
veç nëna ka gjithmonë shpirtin e dashurisë
në botë.
Të jep dashuri të përjetëshme dhe të pa kushtëzuar...
dashuri të vërtetë e jo të
përkohëshme e të kushtëzuar.
Por për të gjetur lumturinë e vërtetë do të thotë...
Të jetosh..e të falësh..
Dashuria e vërtetë është...të duash jetën...
Dashuria e vërtetë është si një burim
paqeje që rrjedh gjithmonë e më shumë.
Të falësh dashuri është sikur të falësh pranverë edhe në dimër.
Dashuria kurrë nuk vjetërohet..ajo nuk bëhet
kurrë bajate..është gjithmonë e freskët
në pranverë,verë,vjeshtë,e dimër.
Në rini..në moshtë të mesme e në të tretë.
Në kujtesën time vezullon i zbehtë një imazh
si një rreze dielli që pasqyrohet prej vesës
në bar...
Sikur dashuria të ulej në një tavolinë me gjithë botën..e njerzit mos të mbyllnin shtigjet e dashurisë por të hapnin shtigjet e
paqes..bota nuk do ishte kjo që është.
Bota të ipte jetë e paqe të varfërve..jetimërve. fëmijëve që përmëndëda
pak më lartë të mos përballen me vështirësi e paqartësi jete.
Edhe se bota është e zhytur në kaos... shpresa
është e sigurtë po të ketë zemër me gjak për
një të ardhme të ndritur pa dallime e pa luftra.pa krime e pa vrasje..
Pa zinxhira skllavërues.. këputi këta zinxira të dalësh nga kousi që të dominojë paqe e dashuri...pa vrasje e intriga...
pa shtypje e shfrytëzim.
Pa lotë e gjakë.
Pavarsishtë se ç'farë vështirësie del në jetë...
zemrat prindërore për dashuri të familjes për fëmijë...nipër e mbesa nuk duhet të shuhet asnjëherë..
Lumturia dhe dashuria më e madhe fillon tek familja..tek shoqëria e tek bota e gjithë.
. Kur të tre brezat...
Prindër...fëmijë..gjyshër..respektojnë njëri tjetrin dhe jetojnë në dashuri..kështu bota
do të gjëjë paqe e qetësi.
Të dominonte hamonia dashuria e qetësia
e jo urrejtje... mosbesimi... gënjeshtra mashtrimi..
Urrejtja gjithmonë vret... nuk e çon botën në paqe por në dështim të dashurisë botërore.
Duhet të kemi parasysh tre gjëra..
Sinqeritetin,ndershmërinë,besnikërinë
Kështu do ja dalim..do jemi krenarë dhe kryelartë përpara pasadhësve tanë dhe brezat
që vijnë mbas.
Kjo është koha e dashurisë..e fjalës së mirë
e korektësisë..
Kështu do harrimë në kohën e paqes
dhe të dashurisë.. botërore
Dashuria ndryshon botën.
Dashuria fshin lotët e njerëzimit.