Shiu vaxhdonte i qetë të binte
Era frynte me flladin e lehtë
Pemët tundnin degët plot lezet
Gjethet në ngjyrë ari binin lehtë -lehtë.
Vjeshta e bukur futi këmbët në stinën e saj
Mbas një behari shumë të nxehtë.
Njerëzit ecnin nëpër rrugët plot gëzim
Qyteti gumxhinte me bukurinë e vetë.
Sa e bukur kjo vjeshtë e munguar
Dielli qënka fshehur duken vetëm retë
Rrëmbyeshëm bie shi mbi rrugët e thara
Pa dale tha vjeshta kam punën e vetë.
Lulet edhe pemët u zhveshën ngadalë
Zoqtë ikën shtegëtuan në tjetër fole
Nën qiell blu nëpër hapsirë
Për tu kthyer përsëri në të njëtën baçe.
Flasin malet që mbetën me erën
Flasin kodrat që bari u tha
Flasin lumenjtë që po u vinë gurgullima
Flasin detet me pejsazhin që ka.
E bukur e ëmbël kjo natyra e vjeshtës
Një mrekulli lezeti që Zoti ka falë
Një nur i bukur me pishat e bredhat
Ndaj ne e adhurojmë gjithë ngjyrat e saj.
Dola e shëtita momente vjeshte
Që kanë atë lezet e bukuri
I hodha vargjet mbi shiun e kristaltë
Me mëngjeze të bukura plot dashuri.